Mijn weg

Over mijzelf

Na een periode van 26 jaar intensief en vele jaren alleen werken als priester belandde ik in de herfst van 2007 in Antwerpen in een burn-out. Tijdens die periode las ik na 33 jaar opnieuw de bijzondere roman ‘Narziss en Goldmund’ van Herman Hesse. Het beschrijft de ontmoeting  van de monnik, de priester en filosoof Narziss en de novice Goldmund. Na enige jaren verruilt de laatste het klooster voor de wijde wereld met al zijn uitdagingen. Diep geraakt door een beeld van een Onze Lieve Vrouw leert hij het ambacht van houtsnijder maar keert vervolgens toch terug naar een zwervend bestaan.

Na vele jaren vindt opnieuw een ontmoeting plaats tussen Narziss als abt van het klooster en de door het leven getekende en gerijpte Goldmund. Uit diens handen ontstaan voor het klooster nu prachtige voorwerpen en er vinden diepzinnige dialogen plaats over liefde, over de moeder en het vrouwelijke als eeuwig principe. Door deze ontroerende  gesprekken ontdekt Narziss dat uit de handen van deze afgeleefde kunstenaar voorwerpen van eeuwigheidswaarde voortkomen die op zijn minst raken aan de werkelijkheid van zijn eigen priesterlijke werk of die dit in hun beeldentaal soms zelfs overstijgen. Dat leidt bij Narziss tot een existentiële vraag met betrekking tot zichzelf.

Bij mij ontstond in die bewogen fase van mijn biografie de vraag of de ‘Goldmund’ in mij ook wel in voldoende mate aan bod had kunnen komen. In maart 2008 bezocht ik een opendeurdag van de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten te Antwerpen (KASKA) en begon in september van dat jaar aan de opleiding Deeltijdskunstonderwijs (DKO) Steen-Beeld. Het intensief leven met de beelden uit de klassieke beeldhouwkunst en het leren van een ambacht heeft veel vervulling gebracht. Naast andere inzet heeft het bovendien wezenlijk bijgedragen tot het herstel van de burn-out en het weer volledig opnemen van mijn werk als geestelijke in de Christengemeenschap, maar dan in Rotterdam.